Hani bir söz vardır ya; "anlayana sivrisinek saz, anlamayana davul zurna az" diye...
İşte tamda bu noktada bu Ayeti kerime...
Günümüzde kimin elinin kimin cebinde olduğu maalesef belli değil...
Öyle insanlar var ki eli herkesin cebinde...
Çalan, çırpan, dolandıran, üç kağıtçılık yapan ve insanların haklarını Allah korkusu olmadan yiyen...
İşte bu Ayet öyle bir Ayet ki, resmen ve de alenen uyarıyor Allah tüm kullarını hatta tüm canlıları...
Dünya hayatı bir canlı için çok kısa bir süreç...
Bu süreç öyle bir süreç ki; baştan aşağıya bir sınav...
Bana bundan 20 sene evvel birisi çıkıp "sende bir gün 45 yaşına geleceksin" demiş olsa belkide gülüp geçer "ohooo 20 sene bu kim öle kim kala" derdim...
Ne oldu sonunda o 20 sene?
Geldi ve geçiyor...
Önemli olan nedir?
Önemli olan her canlıya verilen bu kısacık hayatı ve ömrü doğru, dürüst, çalmadan, çırpmadan ve hak yemeden geçirmektir...
Bunu yapabilene ne mutlu...
Bunu yapamayanın ise vay haline...
İnsanoğlunun en fazla tamah ettiği iki şey "para ve güç..." işte bu iki şey insanı yoldan çıkartan ve her iki dünyasınıda karartan iki şeydir...
Güce ve paraya tamah ederek, insanların hakkını yiyerek geçirilen kısacık dünya hayatının diğer dünyada bedeli çok ama çok ağır ödenecek...
Bunun farkında olanda var olmayanda...
En acısı ise bunun farkında olarak ve bunun bedelinin ne kadar ağır olduğunu bilerek yapılan hatalar ve bu hatalardan kaynaklı vurdum duymamazlıktır...
"Kullu nefsin zâikatul mevti summe ileynâ turceûn(turceûne)."
"Her nefis, ölümü tadacak, sonra döndürülüp bize getirileceksiniz..." şeklinde gelmiş olan bu ayeti birazcık incelese insanlar, tamahkar değil, sebatkar olmayı öğrenecekler...
İnsanların ceplerinde ki parayı, insanlara ait olan malı, mülkü hiç düşünmeden çalan ve sonrada utanmadan "yok ben çalmadım, benim işim olmaz insanların haklarıyla" şeklinde pişkince söylenen bu cümle, tamamen ahlaksızca kullanılmış bir cümledir.
Günümüzde bu cümleyi müteakip defalar sarf eden o kadar çok insan var ki akıllara zarar...
Bakınız değerli okurlarım; dünyada en önemli iki şey para ve güç değildir.
Dünyada en önemli şeyler; dürüst, çalışkan, üretken, çalmadan, çırpmadan, insanların ve diğer canlıların haklarını yemeden kısacası insanca sürdürülen ve günü geldiğinde insanca yüzün kızarmadan sonlanan bir hayattır...
İnsan elbette hata yapar, yapacaktır...
İnsanın doğasında bu vardır...
Ama önemli olan yapılan bir hatadan ve yanlıştan çıkartılan ders ve derslerdir...
Yeniden sürekli olarak yapılan hataların tekrarlanmamasıdır...
İnsanca bir hayat sürmektir yani önemli olan...
Her insan, diğer bir insandan sorumludur ve bu sorumluluk asla es geçilemeyecek bir vebaldir.
Görülen bir yanlıştan dolayı, yanlışı yapan insanı uyarmak her insanın asli görevleri içerisinde yer alır...
"Banane ne, ne yaparsa yapsın" ya da "bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın" deyip geçmek insanın diğer insanlara karşı işlemiş olduğu en büyük günahlardan birisidir...
Bu nedenledir ki her insan, diğer insanı yapmış olduğu hatadan dolayı sessizce uyarmalı ve bu yükümlülüğü üzerinden atmalıdır...
Bu bir vebaldir ve bu vebalin bedeli çok ama çok ağır olur...
Çalmayın, çırpmayın, diğer insanların haklarını yemeyin, insanların haklarına tecavüz etmeyin, hırsızlık yapmayın, kamu malını heba etmeyin, vatandaşın parasını heba etmeyin, tüyü bitmemiş yetimin hakkına girmeyin, rüşvet almayın, rüşvet vermeyin, malın, mülkün, gücün ve paranın esiri olmayın kısacasın insan gibi bir hayat yaşayın ki yarın Allah'ın huzuruna çıktığınızda yüzünüz kızarmasın ve bu dünyada yediğiniz herzelerin bedelini Ahiret günü ödemek zorunda kalmayın...
Bu yazdıklarımı kime ya da kimlere söylüyorum?
Yukarıda yazdığım haltları yiyenler varsa eğer onlara söylüyorum...
Yukarıda yazdıklarımı yapan ya da yapanlar var mıdır?
Bunu ben bilemem elbette ama inanın ki yerde yürüyen kara karıncayı gece gören Rabbim mutlaka ama mutlaka biliyordur...
KALIN SAĞLICAKLA...
Hakikatleri yazmış doğrulardan bahsetmişsiniz.Doğru söze ne denir.Şu fani dünyada insanca yaşayıp insanca ölmeyi nasip etsin ALLAH'ütala.