* Bana bunu yapma ne olur... beni dağıtma, parçalama... bırak sükunet ülkesinde gizleneyim... dışavurma beni... içte bırak... bırak!.. dağılmayalım, dağıtmadan yürüyelim yolumuzda. Bu hayat gerçekten zor, bilinenden bilinmeyene yolculuk zor, ölüm aksine çok yakın ve kalan ömrümüzde anlarımızı tamamlamak önemli. Yoksa biz çok dağıldık, parçalandık, yıkıldık ama her seferinde de daha güçlenerek kalktık ayağa ve sarsılmadan ilerledik, bırakılan hasarları saymazsak elbette. Bizi bu zor yolculukta yalnız bırakmayan dostlarımız oldu, ezgilerimiz oldu, seyahatlerimiz. Bunlarla atlatabildik yaşamın zor yanlarını ve yanımızda sakladığımız saklı zamanlarımız oldu, bir bir yaşayamadıklarımızı sığdırdık o anlara, yaşanmamışlıklarımızı. O yüzden diyorum beni rahat bırak zor zamanlarda, yalnız bırak, huzurlu bırak, dağıtma, parçalama, içte bırak…
Özdemir Asaf’la bitirelim bu haftayı:
Yalnızlık
I
Yalnız kaldınız sanırsınız,
Biliyorum.
Yalnız bırakılmışsınız,
Biliyorum.
Ötesi yok.
Yalnız kaldınız sanırsınız,
Biliyorum.
Yalnız bırakılmışsınız,
Biliyorum.
Ötesi yok.
II
Ötesi var:
Yalnızlık
Müziğin bile seni dinlemesidir.
Yalnızlık
İnsanın kendine mektup yazması
Ve dönüp-dönüp onu okuması
Yalnızlığın da ötesidir.
Ötesi var:
Yalnızlık
Müziğin bile seni dinlemesidir.
Yalnızlık
İnsanın kendine mektup yazması
Ve dönüp-dönüp onu okuması
Yalnızlığın da ötesidir.
İyi bir haftasonu geçirmenizi diliyorum…