ÖĞRET ONA

Değer yargılarının alt üst edildiği bir dünyada nefes almak herkes kadar beni de bunalmaktadır. Eğitim başlığı altında ele alınan öğretmen ve öğrenci

ilişkilerinin gelinen noktada nasılda açmaza girdiği şu günlerde ,sizlerle Amerika Birleşik Devletleri’nin 16. Başkanlarından ve aynı zamanda

Cumhuriyetçi Paɾti`nin de ilk başkanlığını da yapmış olan Abraham Lincoln (d.12 Şubat 1809 - ö. 15 Nisan 1865)un oğlunun öğretmenine yazmış olduğu mektubu paylaşmak istiyorum. Erdemden psikolojik analize, tutarlılıktan özgün duruşa bir çok eylemin makes bulduğu bu mektubun aslında bir eğitimci mantığıyla dikkatli okunması ve idealist bir insana doğru giden yolun kilometre taşlarının nasıl döşenmesi gerektiğinin idrak edilmesi bakımından önemli buluyorum.

Abraham Lincoln şöyle başlar mektubuna …

“Öğrenmesi gerekli biliyorum; tüm insanların dürüst ve adil olmadığını. Fakat şunu da öğret ona: ”Her alçağa karşı bir kahraman, her bencil

politikacıya karşılık kendini adamış bir lider vardır” .Her düşmana karşı bir dost olduğunu da öğret ona. Zaman alacak biliyorum, fakat eğer öğretebilirsen , kazanılan bir doların bulunan beş dolardan daha değerli olduğunu öğret. Kaybetmeyi öğrenmesini öğret ona ve kazanmaktan neşe duymayı. Kıskançlıktan uzaklara yönelt onu. Eğer yapabilirsen sessiz kahkahaların gizemini öğret ona. Bırak erken öğrensin, zorbaların görünüşte galip olduklarını…

Eğer yapabilirsen, ona kitapların mucizelerini öğret. Fakat ona; gökyüzündeki kuşların, güneşin yüzü önündeki arıların ve yemyeşil yamaçtaki

çiçeklerin ebedi gizemini düşünebileceği sessiz zamanlar da tanı. Okulda hata yapmanın , hilekarlıktan daha onurlu olduğunu öğret ona. Ona kendi

fikirlerine inanmasını öğret, herkes ona yanlış olduğunu söylediğinde dahi. Nazik insanlara karşı nazik, sert insanlara karşı sert olmasını öğret ona.

Herkes birbirine takılmış bir yönde giderken, kitleleri izlemeyecek gücü vermeye çalış oğluma. Tüm insanları dinlemesini öğret ona fakat tüm

dinlediklerini gerçeğin eleğinden geçirmesini ve sadece iyi olanları almasını öğret ona. Gözyaşlarında hiçbir utanç olmadığını öğret. Herkesin sadece kendi iyiliği için çalıştığına inananlara dudak bükmesini öğret ona ve aşırı ilgiye dikkat etmesini.

Ona kuvvetini ve beynini en yüksek fiyatı verene satmasını fakat hiçbir zaman kalbine ve ruhuna fiyat etiketi koymamasını öğret .Uluyan bir insan

kalabalığına kulaklarını tıkamasını öğret ona ve eğer kendisinin haklı olduğuna inanıyorsa dimdik dikilip savaşmasını öğret. Ona nazik davran ama

kucaklama. Çünkü ancak ateş çeliği saflaştırır. Bırak sabırsız olacak kadar cesarete sahip olsun, bırak cesur olacak kadar sabrı olsun. Ona her zaman

kendisine karşı derin bir inanç taşımasını öğret. Böylece insanlığa karşı da derin bir inanç taşıyacaktır.”

Ve Abraham Lincoln şöyle bitirir mektubunu .

“Bu, büyük bir taleptir. 
Ne kadarını yapabilirsin bir bakalım.. 
O ne kadar iyi, küçük bir insan, 
Oğlum...