''Akıllı adam yarışmaz, böylece kimse ona karşı kazanamaz..''-Lao – Tzu Ah yalnızlık, bazen bir şarkıyı da alıp yanımıza, doya doya tadını çıkarıyoruz senin, ne kadar sürdüğü önemli değil, nasıl geçtiği önemli…
Züleyha’nın iffetini doğrulamaya çalışıyoruz...
Sus! Araf'tasın şimdi... suskunluk en büyük güç burada... susma makamındasın hayy…
Her gün yeni bir esrimeyle başlıyoruz hayata. Yaptıklarımız rutin gelse de çoğu zaman, aslında her gün yeni bir başlangıç yapıyoruz hayata...
Her gün yeni bir fırsat veriliyor bize, yeni bir gün daha, bugün SEN kendin olabilirsin diye, belki bugün, belki bu sabah, belki bu an...
Her gün yeni bir şans daha, bugün son günün olabilir... Araf'ta kalma.. Bugün yeni bir gün ve yeni bir yol. Seç ve yürü. Yolun açık olsun...
Günün sözü... Yolun son bulana dek, gidecek başka hiçbir yer kalmayana dek asla durma; charaiveti, charaiveti…
Mutluluk bizim doğamızdır, çabaya gerek yok. Acı çekmek içinse çaba göstermen gerekiyor. Yalnızca acı yaratmak için çaba sarf etmeyi bırak...
Sensiz de olasım var... Ama seninle olsa daha iyi...
Olmaza doğru yürüyüşlerin başı yine cuma... Akış bizi bekliyor, zorlamadan, belli belirsiz..
Hayattan korkma, onun iyi olduğuna inan. Bu inancın onu gerçekleştirecektir. (Williams James)
Biliyorum; ne oluyorsa hayırlısı oluyor. Sabretmek, şükretmek ve akışına bırakmak lazım. Ha gayret…
Bugünlerde beklentilerin uzağında mucizenin kıyısındayım...
Bu sıralar ayrı yazılması gereken de'lere taktım, ayrı yazılması gereken de'ler hiçbir zaman ses uyumuna dikkat edilip de (gibi) te olmaz.
Birinin izinden yürürsen onu geçmen mümkün olmaz…
Beklentilerin uzağında... Mucizenin kıyısında...
“Gözlerinle görmediğin ama sesini duyduğun, varlığıyla huzur bulduğun bir denizin yakınında yürümek gibidir uzaktan sevmek.” ( Elif Şafak )
Züleyha’nın iffetini doğrulamaya çalışıyoruz...
Sus! Araf'tasın şimdi... suskunluk en büyük güç burada... susma makamındasın hayy…
Her gün yeni bir esrimeyle başlıyoruz hayata. Yaptıklarımız rutin gelse de çoğu zaman, aslında her gün yeni bir başlangıç yapıyoruz hayata...
Her gün yeni bir fırsat veriliyor bize, yeni bir gün daha, bugün SEN kendin olabilirsin diye, belki bugün, belki bu sabah, belki bu an...
Her gün yeni bir şans daha, bugün son günün olabilir... Araf'ta kalma.. Bugün yeni bir gün ve yeni bir yol. Seç ve yürü. Yolun açık olsun...
Günün sözü... Yolun son bulana dek, gidecek başka hiçbir yer kalmayana dek asla durma; charaiveti, charaiveti…
Mutluluk bizim doğamızdır, çabaya gerek yok. Acı çekmek içinse çaba göstermen gerekiyor. Yalnızca acı yaratmak için çaba sarf etmeyi bırak...
Sensiz de olasım var... Ama seninle olsa daha iyi...
Olmaza doğru yürüyüşlerin başı yine cuma... Akış bizi bekliyor, zorlamadan, belli belirsiz..
Hayattan korkma, onun iyi olduğuna inan. Bu inancın onu gerçekleştirecektir. (Williams James)
Biliyorum; ne oluyorsa hayırlısı oluyor. Sabretmek, şükretmek ve akışına bırakmak lazım. Ha gayret…
Bugünlerde beklentilerin uzağında mucizenin kıyısındayım...
Bu sıralar ayrı yazılması gereken de'lere taktım, ayrı yazılması gereken de'ler hiçbir zaman ses uyumuna dikkat edilip de (gibi) te olmaz.
Birinin izinden yürürsen onu geçmen mümkün olmaz…
Beklentilerin uzağında... Mucizenin kıyısında...
“Gözlerinle görmediğin ama sesini duyduğun, varlığıyla huzur bulduğun bir denizin yakınında yürümek gibidir uzaktan sevmek.” ( Elif Şafak )