Sözünü ettiğimiz bu isimlere sistemin işleyişi içerisinde elbette ki başkanlık payesi verilmemişti, Mutlakiyetten, Meşrutiyete oradan da Cumhuriyete gelinen süreçte Devleti yönetenlerin isimleri ve yöntemleri değişmiş olsa da yıllar Osmanlının kuruluş yılı olan 1299’dan içerisinde bulunduğumuz tarihe kadar her yönetici bir şekilde “ Başkanlık” yapmış oldu.
Bizde başkanlık makamı o kadar önemli ve fazladır ki Genelkurmay Başkanı, Futbol Federasyon Başkanı, Danıştay başkanı, Belediye başkanı, Sayıştay başkanı, Yargıtay başkanı, Kocaelispor Başkanı, Çemişgezek spor kulübü başkanı, Kızılay başkanı, Yeşilay başkanı, TBMM başkanı , Yapı Dairesi başkanı diye başlayan yüzlerce belki de binlerce kurum yıllar yılı aleni bir şekilde “Başkanlık” ile yönetilmektedir .
Sözünü ettiğimiz bu başkanların başında bulundukları kurumların bir tamamının yönetim kurulu, Denetleme kurulu, üst kurulu, alt kurulu ,yan kurulu mutlaka var ancak 30 kişilik bir kurumda isterse 29 kişi Allame-i cihan olsun başkanın 1 oyu her zaman 29 oydan daha büyük olmuştur.
Diyeceğimiz şudur bizim milletimi oldum olası fazla kalabalık yönetimden hoşlanmaz, Şartlar ne olursa olsun arkasına düşebileceği bir Lider bulur bulmaz o lideri anında omuzlar ve “En Büyük Başkan bizim Başkan” diyerek peşine düşer.
Şimdi aramızda olmayan Rahmetli Süleyman Demirel bizim milletin başkanlık sevgisini çok iyi bildiğinden 6 kez gitmesine rağmen her seferinde elinde şapkası ile “Düşün peşime” diyerek yedinci kez geri gelmeyi başaran ve başkanlığı en çok hak eden siyasetçilerin başında gelir.
Bu kadar fazla başkana sahip olan bir memlekette devletin en üst kademesindeki siyasetçiye kağıt üzerinde olmasa da verilen “Başkanlık payesi” kanunlar ile neden düzeltilmez..? anlayabilmiş değiliz.
Türkiye’de bir Başbakan ve o Başbakan ile birlikte görev yapan Bakanlar kurulu var, Normal şartlarda Bakanlar kurulunu oluşturan siyasetçilerin kendi kanaatleri doğrultusunda karar vermeleri gerekir ancak Başbakan’ın istemediği yada Başbakan’a rağmen bir irade kullanan Bakan anında Başbakan tarafından görevden alınabilir.
Hatırlayanlarımız vardır bir konu ile ilgili dönemin başbakanı Tayyip Erdoğan’a şikayet iletince Başbakan Erdoğan “İspatlayın o bakanı anında kapının önüne koyayım” şeklinde bir cevap vermiş ve güçlü başkanlık sistemi ile ilgili son derece uç bir örnek olmuştu.
Türkiye bugün olmazsa yarın, yarın olmazsa öbür gün mutlaka Başkanlık sistemine geçecektir, Başkanlık sisteminin nasıl olacağı, Türk milletine uygun Başkanlık sisteminin alt yapısının nasıl hayata geçirileceği konusu bir tarafa kamuoyunun gözünün önündeki lider zaten fiilen başkanlık yapmaktadır.
Belediyelerde bilindiği gibi zaten Başkanlık sistemi uygulanmaktadır, Türkiye’nin 81 vilayetinde, 800 ilçesinde yaklaşık 2500 civarında beldesinde uygulanan Başkanlık sistemi Devletin en üst yönetim katında neden uygulanmaz.? Anlamakta güçlük çekiyoruz.
Türk milletinin genel yapısı Başkanlık sistemine zaten tam olarak uymakta uygunluk sağlamaktadır, Bu açıdan Cumhurbaşkanı Erdoğan tarafından sık sık gündeme getirilen Başkanlık sisteminin hayat geçirilmesi için tamda uygun bir zaman dilimi içerisinde bulunmaktayız.
Türkiye Cumhuriyeti sınırları içerisinde en ücra bir yerleşim merkezinde 800 nüfuslu bir Beldeyi yönetecek siyasetçiye verilen “Başkanlık Payesi” Türkiye cumhuriyetini yöneten siyasetçiden esirgeniyor ve esirgenme belli bir nedene de oturtulamıyor.
Bir kez daha belirtiyoruz, Başkanlık sistemi bu topraklarda 1299 yılından itibaren adı konulmamış bir şekilde uygulanmaktadır, Yapılması gereken tek işlem zaten var olan bu sistemi Anayasal kurallar içerisine getirip meşrulaştırmaktır.
Bu yapıldığında herkes rahatlayacaktır.
