Bugün İslam aleminin iki bayramından birisi olan Kurban Bayramını karşılıyoruz, Müslümanları birbirine bağlayan, ortak değerler etrafında buluşmamızı sağlayan Kurban bayramının bütün İslam alemine hayırlı olmasını temenni ediyoruz.
Bu Kurban bayramında da imkanı olanlar Kurban kesecek, Bayram öncesi kabirler ziyaret edilecek, Ekonomik durumu imkan vermediği için kurban kesemeyenlerde kurban kesenlerin kendilerine ikram edecekleri Kurban eti ile bayramın keyfini çıkartacaklar.
Bayramlar yukarıda da belirttiğimiz gibi insanları bir araya getiren, onları kaynaştıran duyguların en üst seviyeye çıktığı günler, Özellikle Türkiye gibi akraba ilişkilerinin henüz bitmediği bir memlekette memleketin bir ucundan diğer ucuna akraba ziyaretlerinin devam ettiği de düşünülürse Bayramların ne kadar birleştirici olduğu da çok net olarak anlaşılacaktır.
Biz çok uzun yıllardır Bayramlara babamız olmadan giriyoruz, 1992 yılında babamızın vefat etmesi sonrasında Bayram telaşı hep annemizin özellikle Kurban bayramına aylar kala “Kurban nerede kaldı, Kurbanın bayramdan çok önce alınıp evin bir köşesinde bayram gününe kadar misafir edilmesi lazım” diye bizi bir dakika bile boş bırakmaması dolayısı ile bizde Kurban telaşı bayramdan aylar önce başlardı.
Annemizin hayatta olduğu zamanlarda Kurban bayramında Namaz sonrası eve gelinir ve evin bahçesinde kesilen kurbanın eti aşağı yukarı 25-30 kişilik bir aile kalabalığı ile birlikte keyif içerisinde yenilir, toplu halde yenilen bayram yemeği sonrası Kurbanın dağıtımı ve pay edilmesine geçilirdi.
Son yıllarda bilindiği gibi Mahalle aralarında Kurban kesimi yasaklandı, hal böyle olunca Kurbanı eve getirmek yerine Bayram namazı sonrası kurban kesiminin toplu halde yapıldığı yere gidilir ve o alanda sıra gelmesi beklenir, Kurbanın kesilmesi ve pay edilmesinden sonra kimin hakkına ne düşmüşse alılıp eve getirilirdi.
İki yıl önce aneminde vefat etmesi ile Bizim aylar önce başlayan Kurban telaşı nerede ise bayrama birkaç gün kala çözüme ulaştı, Evin balkonunda oturan ve benim kendi görüş sahasına girmemi bekleyen ve “Nerede kaldı bu kurban daha ne kadar bekleyeceksin, ne zaman getireceksin kurbanı.?” diye soran annem olmayınca işi dönüp dolaşıp “Acele etmeye gerek yok bir şekilde hallederiz” noktasına kadar geldi.
Geçtiğimiz yıl Kurbanı kestik, Bundan iki ay önce gelen Ramazan Bayramı öncesi de evdekilere “Evde kalmaktansa şöyle bir Türkiye’yi dolaşalım” dedikten sonra yaklaşık 10 gün Ege ve Akdeniz bölgesini dolaşıp Bayramı tatile çevirdik ancak içimizden de sürekli gelen “yanlış yapıyorsun, yakışıyormu sana Bayramı tatile çevirmek” sesini de bir türlü susturamadık.
İşin doğrusu her ne kadar içimizden gelen “Kurban keseceğine en azından birsine vekalet ver yada Kurbanı bir kuruma bağışla 12 günlük tatilden faydalan yine bir Ege turu yap” sese kulak verecektik ki, Başta Kayınvalidemiz, Kayınbiraderimiz, Kardeşlerimiz ve mahalle halkının “ Kurban kesmen lazım tatile daha sonrada gidebilirsin, Kurbanı kes ,kavurmayı hep birlikte sofra başında yiyelim ondan sonra ne istersen yap” şeklindeki ısrarlarına daha fazla kayıtsız kalamayınca tatili ötelemek zorunda kaldık.
Ne yapacağımız ile ilgili tam olarak karar veremediğimiz anlarda bütün bölgenin “Büyük Patron” olarak bildiği abim Muzaffer Ercan’da sabahtan akşama kadar “Kurbanı kesiyormuyuz, kesmiyormuyuz, bana kesin bir cevap ver bende ona göre başımın çaresine bakayım” şeklindeki baskılarına artık dayanamayınca “Peki Ey halkım sizin için tatilden vazgeçiyorum ve Kurban kesimine EVET diyorum” cevabını verdik arkasından da Büyük Patronada “Ben Kurbanı nereden alacağına , kaç liraya alacağına, asla karışmam, kesim çabuk olacak, hijyenik bir ortamda olacak, bu şartları sen sağla ben sadece parayı vereceğim” diyerek işin içerisinden sıyrıldık.
Allah izin ederse siz bu yazıyı okurken bizde Allah rızası için Kurban kesecek , büyüklerimizin ellerinden, küçüklerimizin gözlerinden öpeceğiz sonrada “Allah’ım bizi bir Kurban Bayramına daha ulaştırdığın için sana hamd-ü senalar olsun” deyip, bir daha ki kurbanı bekleyeceğiz.
Bayramınız mübarek olsun.